تعریف کار عمیق چیست و چگونه می‌توان آنرا انجام داد؟

همه دانشی که در مورد بهره‌وری، مدیریت زمان، کار هوشمندانه و غیره داشته‌اید را فراموش کنید، چرا که همه آنها را می‌توان در یک عبارت مشخص گنجاند: “کار عمیق”.

اگر به دنبال این هستید که در انتهای روز کاری، خروجی‌های بیشتری داشته باشید، راهنمای کار عمیق دقیقا مناسب شماست.

آدام گرانت (Adam Grant)، یکی از نویسندگان حوزه نوآوری، در ۲۹ سالگی به جوان‌ترین استاد دانشگاه وارتون (دانشگاه پنسیلوانیا) تبدیل شد. او که با نوشتن کتاب پرفروش نیویورک تایمز، “ببخش و بگیر” معروف شد، همواره اصول کار عمیق (Deep Work) را در نظر می‌گرفت و در اصل یک فرمول نسبتا ساده و درخشان را دنبال می‌کرد تا بسیار کارآمدتر از همکاران همرده خود باشد.

ممکن است کسی فکر کند که “این اصول برای من نیست” یا کار عمیق مخصوص افراد با استعداد با توانایی‌های خارق‌العاده است که قدرت اراده خود را به بهترین شکل در اختیار دارند و رمز و رازهای عجیبی را برای زندگی موفق، پیدا کرده‌اند.

اما می‌دانیم که این ادعا خلاف واقع است. بهتر است این نوع نگاه را کنار گذاشته و در این مقاله این مبحث را با ما دنبال کرده و جایگاه این اصول در زندگی خود را پیدا کنید.

کار عمیق (Deep Work) چیست؟

کار عمیق اساسا به منظور دستیابی به بهره‌وری مطلوب و مقدار مناسب غوطه‌ور شدن در یک فعالیت است. درست مانند این است که فعالیت خود را با تمرکز بسیار زیاد، دسته‌بندی کنید تا نه تنها فرایند آن را سریع پیش ببرید، بلکه با تمرکز بالا درگیر کار خود شوید. نتیجه این مسئله، افزایش بهره‌وری و بهبود کیفیت کسب و کار شما است.

اصول کار عمیق اولین بار توسط کال نیوپورت (Cal Newport)، که در کتاب “کار عمیق: قواعد موفقیت متمرکز در جهانی پریشان”، توضیح داده شده است. وی در این کتاب چگونگی پتانسیل چرخش زندگی را توضیح می‌دهد.

این ایده حول سه مولفه متمرکز است.

• مهارت‌ها: آنچه انجام می‌دهید مهارت‌های شغلی/ شخصی شما را به کار می‌گیرد.
• تمرکز منحصر به فرد: شما روی کار تمرکز کرده‌اید و در حین انجام آن به معنای واقعی کلمه هیچ چیز دیگری مهم نیست.
• خروجی ارزشمند: در نتیجه کیفیت کاری که تولید می‌کنید، درجه یک است.

تصور کنید که به مدت ۴ ساعت در یک گزارش پیش‌بینی فروش کار می‌کنید، جایی که شما با درایت شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) کار خود را فرا می‌خوانید، داده‌ها را جمع می‌کنید و به نتایج ارزشمندی می‌رسید. جریان آشفته کار خود را برای پاسخ دادن به پیام‌ها یا خواندن توییت‌های مشتری منظم می‌کنید. نقاط آماری را به طور خستگی‌ناپذیر کنار هم می‌گذارید. دقیقا در همین نقطه است ذهن شما، توانایی طبیعی خود را برای ارائه کار عالی فراهم کرده و این موارد را به خوبی نمایان می‌کند.

کار عمیق در مقابل کار کم عمق (Shallow Work)

کار کم عمق واقعیت فعلی برای کسب و کار بسیاری از افراد است. این مسئله کاملا در تضاد با کار عمیق خواهد بود و مشخصه آن یک ذهنیت کاری منحرف و انجام کارهای غیر جذاب است که نتایج متوسطی را برمی‌گرداند.

وقتی برای انجام کاری به طور متناوب، جایی مابین تلفن و لپ‌تاپ خود می‌نشینید، متوجه خواهید شد که ساعت‌ها را بدون پیشرفت ارزشمندی سپری کرده‌اید. این همان کار کم عمق است. به طور گسترده می‌توانیم این وضعیت را با سه عبارت کلیدی مرتبط کنیم.

• کار پر زحمت: کاری که شما انجام می‌دهید اما کاملا مطابق با اراده شما نیست.
• درگیر نشدن شناخت ذهنی: هنگامی که این کار را انجام می‌دهید توجه شما به فعالیت در حال انجام، در حالت خاموش و روشن است (در اصل به کاری که انجام می‌شود، اهمیت نمی‌دهید).
• دور شدن از حد انتظار (Subpar Output): در نتیجه مقدار دست آوردی که ایجاد می‌کنید، انتظارات را برآورده نمی‌کند.

چرا کار عمیق مهم است؟

اهمیت کار عمیق را می‌توان با آنچه که فرد برای دستیابی به آن تلاش می‌کند، به بهترین وجه درک کرد. بهره‌وری و ارزشمندی، هر دو سنگ بنای جاه‌طلبی حرفه‌ای شما هستند. آمارها نشان می‌دهند که بیشتر وقت‌ها، افراد از برنامه تولیدی خود عقب هستند. علی رغم استعداد و توانایی‌های غیرقابل تردید، خروجی کار آنها آنچنان زیاد نیست که رضایت از زندگی را به همراه آورد.

آنچه این نظرسنجی‌ها درباره عدم بهره‌وری به ما می‌گوید، به این شرح است که:

• از هر ۵ کارمند آمریکایی، ۴ نفر به اندازه کافی خوب نمی‌خوابند و از هر ۴ نفر، ۱ نفر به دلیل کمبود خواب کاملا بهره‌وری خود را از دست می‌دهد.
• افرادی که بهره‌وری آنها کمرنگ است، بعضی اوقات از استراحت ناهار صرف نظر می‌کنند تا کار را به پایان برسانند.
• حداقل ۶۰٪ از کارگران آمریکایی به دلیل همکارهای پرحرف در دفتر احساس حواس‌پرتی می‌کنند و فقط ۱۹٪ صدای پس زمینه را منحرف‌کننده نمی‌دانند.
• ۴۶ درصد افراد با این موضوع موافق هستند که خاموش کردن تلفن همراه باعث بهره‌وری بیشتر آنها می‌شود.
• ۶۱ درصد کارمندان احساس می‌کنند اگر ساعت کاری انعطاف‌پذیر داشته باشند، بازده بیشتری خواهند داشت.
• از هر ۵ کارگر ۳ نفر احساس می‎‌کنند که ” استرس” باعث کاهش بهره‌وری آنها می‌شود.
• نظرسنجی گالوپ در سال ۲۰۱۴ اظهار داشت که فقط ۳۱٫۵٪ از کارکنان احساس ” انگیزه” در کار خود دارند.

این بینش‌ها عمدتا بیانگر هر آنچه که باعث عدم تولید در محیط‌های کاری می‌شود، هستند و در عین حال نشان می‌دهند که چگونه بی‌بهره بودن یک فعالیت می‌تواند نتایج عظیمی داشته باشد. بدیهی است که تمام این موارد بر تعادل کار و زندگی افراد تأثیر می‌گذارد.

چگونه می‌توانم کارهای عمیق انجام دهیم؟

کال نیوپورت، در کتاب راهنمای کار عمیق خود، روش انجام کار عمیق را ایجاد در چند روش بیان کرده است. اساسا، این مراحل ترکیبی از سرنخ‌های روانشناختی، حقایق مبتنی بر تجربه و تکنیک‌هایی است که به شما کمک می‌کند تا بهره‌وری خود را در سطح مطلوبی، حفظ کنید.

1. یک سبک کار عمیق را انتخاب کنید.

کار عمیق بر اساس چگونگی ادغام آنها در کارهای روزمره دارای ۴ سبک اصلی است. شما می‌توانید هر یک یا ترکیبی از آنها را که از نظر شما مناسب‌ترین است، اتخاذ کنید.

• موناستیک (Monastic):

در این سبک، شما بیشتر “زمان کار” خود را به انجام فعالیت‌های بسیار مهم متمرکز خواهید کرد. در اصل برای انجام برای کارهای کم عمق جایی وجود ندارد زیرا که آنها به توجه کامل نیاز ندارند. در نتیجه در این سبک، انواع حواس‌پرتی‌ها به حداقل می‌رسند.

• دو حالته (Bimodal):

 این سبک زمانی مورد استفاده است که وظایف و تمرکز عمیق خود را به چند هفته یا چند ماه در برنامه‌ریزی خود تقسیم کنید. شما همیشه کارهای عمیق انجام نمی‌دهید اما تقویمی برای زمان بازگشت به آن، برای برخی فعالیت‌های خاص دارید. آدام گرانت به شخصه، از این سبک پیروی می‌کند. جایی که او برخی از ماه‌ها را برای تحقیقات سخت و برخی دیگر را برای تدریس در ” وارتون” اختصاص می‌دهد.

• ریتمیک (Rhythmic):

این سبک مستلزم برنامه‌ریزی ساعات خاصی در روز برای کار عمیق و بقیه زمان برای انجام کارهای دیگر است. شما ریتمی را ایجاد می‌کنید که در آن بین کار عمیق و کارهای کم عمق، جا به جا خواهید شد.

• ژورنالیستیک (Journalistic):

یا همان سبک روزنامه نگاری به یک برنامه‌ریزی “در صورت امکان” اشاره دارد. این سبک بهترین عملکرد برای افرادی است که نمی‌توانند برنامه خود را پیش‌بینی کنند و هر زمان که ممکن است به کار عمیق بپردازند. البته دستیابی به آن بدون تجربه قبلی کار عمیق دشوار است.

نتیجه سخن

کار عمیق روشی برای پیشبرد موثر فعالیت‌های ما است که زندگی و جهان ما را تغییر می‌دهد. شما در مسیر پیشرفت خود حتما تعدادی از رهبران فن‌آوری مانند بیل گیتس، سوندار پیچای، الون ماسک را پیدا می‌کنید که کار عمیق را به عنوان روشی از روش‌های خاص خود تمرین می‌کنند. زین سبب این مسئله برای پیشبرد کسب و کار شما نیز اهمیت فراوانی دارد.