پادکستمدیریت منابع انسانی
تعریف برنامهریزی نیروی انسانی
برنامه ریزی نیروی انسانی مانند هر یک از انواع برنامه ریزی ها، وسیله ای برای کسب مقصود است که در این مورد مقصود عبارت از حصول اطمینان از تأمین نیروی انسانی که قادر باشند تمام فعالیت های مورد نیاز برای رسیدن به اهداف سازمان را به عهده گیرند، میباشد.
با توجه به تعابیر متعدد پیرامون واژه نیروی انسانی بر اساس نوع نگرش و زاویه دید ( عامل اقتصادی، منابع انسانی کارگران، مجموعه کمی و کیفی از افراد و دارایی انسانی…) تعاریف آن از دیدگاه روابط صنعتی، ایجاد برنامه های کارمندیابی، فرآیند کارگزینی، بهبود بخشیدن به توانایی سازمان در جهت رسیدن به اهدافش و نگرش بر اساس محدودیت زمانی که حیات سازمان را در بلند مدت نیازمند برنامه ریزی استراتژیک می داند، میباشد. این تعریف را بیان می دارد که برنامه ریزی منابع انسانی یک فرآیند غیر ساکن و در حال اجراست که فعالیت های وابسته را که به تناسب شرایط متغیر و پویا هستند به هم پیوند می دهد.
بنابراین می توان گفت برنامه ریزی نیروی انسانی عبارت است از فرآیند منظم و مستمر تحلیل نیازهای منابع انسانی سازمان در شرایط تغییر و متناسب با سیاست های بهبود سازمان که اثربخشی برنامه های بلند مدت سازمان را موجب می گردد.
تعامل بین برنامه ریزی شغلی و برنامه ریزی نیروی انسانی
در مدیریت امروز برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی (بلندمدت) را به عنوان فرایندی در جهت برقراری اهداف منابع انسانی و توسعه استراتژی ها برای رسیدن به اهداف و شناسایی سیاست ها برای بسیج، فراگیری، بهره برداری، توسعه و نگهداری منابع انسانی به کار میگیرند. در حالی که برنامه های میان مدت منابع انسانی شامل پیش بینی نیازهای انسانی سازمان در طبقات شغلی جهت نیل به هدف است. این برنامه ترک خدمت افزایش یا کاهش نرخ هایی را که باید در پرداخت به کارکنان محاسبه شود، برآورد میکند. ولی در برنامه ریزی کوتاه مدت منابع انسانی که معمولا با فعالیت مدیران عملیات شکل میگیرد میتوان گفت که معمولی ترین نوع برنامه ریزی براساس نوع مهارت آنها و نیاز آموزشی آنها جهت نیل به اهداف شرکت انجام میگیرد. در این سطح معمولا مدیران برنامه های تعدیل، مازاد یا کاهش نیرو را با به کارگیری فنون ارتقاء انتقال، بازنشستگی زودرس، بازخرید و با پیشنهاد کارآفرینی جهت حفظ نیروی انسانی ادامه میدهند.
عمده ترین قوانین در برنامه ریزی نیروی انسانی چیست؟
قوانینی که برنامه ریزی نیروی انسانی را الزامی می سازد.
قوانین مالیاتی
قوانینی که تنظیم مزایا را برای کارکنان الزامی می سازد.
قوانین موثر بر سن بازنشتگی.
قوانینی که رفتارهای مدیریتی مشخصی را منع می کند.
متغیر های خارجی اثرگذار بر کارکرد برنامه ریزی نیروی انسانی
محیط اقتصادی
محیط اجتماعی
محیط قانونی
محیط جغرافیایی
محیط فرهنگی
فن آوری
جمعیت نیروی کار
محیط سیاسی
در پیش بینی نیروی انسانی به چه عواملی باید توجه شود؟
اندازه سازمان
پیچیدگی سازمان
استراتژی ها و هدف های سازمان
اطلاعات و فن آوری:
هرچه اطلاعات اخذ شده، دقیق تر و بهنگام تر باشد، پیش بینی از دقت بالاتر برخوردار خواهد بود. بدیهی است که استفاده از رایانه ها، بانک های اطلاعاتی و دیگر روش های ناشی از فن آوری، سرعت و ارزش کار را افزایش خواهد داد