ویلیام جی. اوچی (William G Ouchi) مشاور آمریکایی است که بیشتر به دلیل شناسایی سبک مدیریتی شهرت دارد که آن را “نظریه Z” (Theory Z) مینامد. او این مفهوم را در کتاب پرفروشی که در سال ۱۹۸۱ منتشر شد توصیف کرد. توجه اوچی بعدها به سمت بهبود مدیریت دولت محلی و مدارس معطوف گشت.
بیوگرافی ویلیام اوچی
ویلیام اوچی در هونولولو به دنیا آمد. وی دوران کودکی خود را در هاوایی گذراند و در مدرسه پوناهو تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۱ فارغالتحصیل شد.
وی در سال ۱۹۶۵ در کالج ویلیامز در رشته اقتصاد سیاسی تحصیل کرد. ویلیام اوچی با مدرک افتخاری فارغالتحصیل شد و تحصیلات خود را با کارشناسی ارشد در رشته مدیریت بازرگانی از دانشگاه استنفورد در سال ۱۹۶۷ ادامه داد. وی سپس دکترای همین رشته را در دانشگاه شیکاگو در سال ۱۹۷۲ به دست آورد.
ویلیام اوچی پس از تحصیل به عنوان عضو مشترک در دانشکده مدیریت UCLA اندرسون کار کرد. وی تحقیق در مورد راههای جدید برای سازماندهی سیستمهای بزرگ و عمومی مدارس برای بهبود موفقیت دانشآموزان را آغاز نمود. تحقیقات ویلیام اوچی در کتابها و مقالات وی منتشر شده است. علاوه بر این، او به عنوان یک استاد برجسته مدیریت و سازمانها، در دانشکده مدیریت UCLA Anderson در لس آنجلس نیز خدمت کرد.
وی با همکاری برنامه Riordan، بخشی از دانشکده مدیریت UCLA Anderson که آموزشهای مدیریتی را به افراد مختلف ارائه میدهد، بنیان گذاشت. او همچنین مدیر این برنامه است.
تخصص وی بسیار مورد تقاضا بوده و هست و به همین دلیل ویلیام اوچی بعنوان مشاور سیاست ویژه شهردار لس آنجلس ریچارد جی ریوردان در سال ۱۹۹۳ خدمت کرد. وی از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ بعنوان رئیس ستاد شهردار ریوردان کار کرد و همچنین معتمد کالج ویلیام بود.
ویلیام اوچی در سیستمهای آموزشی و سایر سازمانها، به ویژه در سیستمهای مدیریتی، کمکهای قابل توجهی ارائه داد. به دلیل مقالاتش، در سطح جهانی شناخته شد. وی توانست تشخیص دهد که کدام مدارس کیفیت را در سیستمهای آموزشی پیادهسازی میکنند و مدارس را نسبت به نتایج دانش آموزان مسئول میدانست.
بسیاری از نشریات وی مانند “Making Schools Work: A Revolutionary Plan to Get Your Children the Education They Need” توسط سیستمهای مختلف مدرسه در نیویورک، شیکاگو، اوکلند و هاوایی اجرا شده است. دیدگاه وی جهانی است و میتواند در هر مدرسه یا سازمان دیگری مورد استفاده قرار گیرد.
تحقیقات وی در مورد چگونگی بهبود کارایی در سازمانهای بزرگ و پیچیده و چگونگی تغییر ساختار آنها، قبلاً توسط بسیاری از سازمانها در صنایع مختلف از جمله فروشگاههای زنجیرهای خرده فروشی، صنعت خودرو و آژانسهای فدرال اعمال شده است.
او در هیئت مدیره Los Angeles Alliance for College-Ready Public Schools، سازمانی با شبکهای از دبیرستانها و مدارس راهنمایی با عملکرد بالا در جوامع کم درآمد که به ارائه آموزش عمومی استثنایی به همه دانش آموزان صرف نظر از سابقه آنها یا موقعیت جغرافیایی اختصاص دارد، خدمت میکند.
همین امر برای بنیاد هیلتون نیز صدق میکند، سازمانی مختص کاهش درد و رنج انسان، جایی که ویلیام اوچی از سال ۲۰۰۶ در هیئت مدیره آن خدمت کرده است. این سازمان به طور مداوم به دنبال راههایی برای بهبود زندگی افراد آسیبپذیر در سراسر جهان میگردد.
ویلیام اوچی همچنین تقریباً بیست سال در هیئت مدیره شرکتهای مرتبط با کسب و کار مانند Sempra Energy، یک شرکت فرچون جهانی که به طور مداوم به دنبال راهحلهای انرژی پایدار برای مصرفکنندگان روزمره میگردد، به طور فعال درگیر است.
نظرات و افکار وی در مورد سیستمهای نوآورانه سازمانی توسط سازمانهای مختلف مانند FirstFed Financial Corp ، First Federal California of California ، EduVoice ، Allegheny Technologies ، AECOM ، Pacific Enterprises ، Jandy و سازمانهای مختلف دیگری که وی در آنها به عنوان مدیر کار میکرد، استفاده شده است. ویلیام اوچی علاوه بر مشارکتهای خود، در هیئت تحریریه مجلات علمی متعدد و به عنوان مشاور آژانسهای اعطا کننده خدمات فعالیت میکرد.
وی چندین جایزه تدریس از جمله مدال تعالی UCLA و جوایز دیگری مانند Asian Woman Warrior Award و Grand Prix des Meilleurs Livres de Management برای کتاب “Theory Z: How American Business can Meet the Japanese Challenge” دریافت کرد.
ویلیام اوچی اخیراً به عنوان استاد برجسته مدیریت و سازمانهای دانشکده مدیریت UCLA Anderson در لس آنجلس در سال ۲۰۱۷ بازنشسته شد.
او هنوز یک مدیر مستقل در Sempra Energy است، اما همچنین به عنوان معاون رئیس اجرایی در دانشگاه کالیفرنیا و مدیر وابسته در موسسه ترجمه علوم بالینی فعالیت میکند.
آثار ویلیام اوچی برای همیشه ماندگار خواهد ماند. وی زندگی و حرفه خود را به بهبود سیستمهای سازمانی و کمک به افراد فقیر و محروم اختصاص داد. او به فرصتهای برابر اعتقاد دارد و موقعیتهایی را که برای دیگران چالشبرانگیز است میبیند. او در حال حاضر با همسرش کارول در سانتا مونیکا زندگی میکند. این زوج دارای سه فرزند و پنج نوه هستند.
همکاری با ریچارد تانر جانسون
یکی از همکاران اوچی در دانشکده تحصیلات تکمیلی استنفورد، استادیاری به نام ریچارد تانر جانسون بود. بلافاصله پس از اولین ملاقات، جانسون و اوچی کار خود را آغاز کردند. با استفاده از مهارتهای زبانی و ارتباطات اوچی، این کار آنها را درگیر مصاحبه در کارخانهها و دفاتر بیست شرکت ژاپنی در ایالات متحده کرد. در سال ۱۹۷۴ این زوج مقاله کوتاهی با عنوان Made in America (Under Japanese Management) منتشر کردند. نویسندگان اظهار داشتند که این مقاله “فقط برای بحث” است و “نباید به هیچ وجه از آن نقل قول شود”. مقاله مملو از حکایات و نظرات است که در زمینه تجزیه و تحلیل یا کتابشناسی اندک هستند. نتیجهگیری “آزمایشی” آن شامل موارد زیر بود:
- “برخی از ارزشهای عمیق آمریکایی ما ممکن است برای زمان حاضر مناسب نباشد”
- “روشهای ژاپنی برای زندگی سازمانی شلوغ مناسبتر است”
این همکاری با انتشار مقاله پایان یافت و متعاقباً جانسون با نام جدید ریچارد تانر پاسکال شهرت بیشتری کسب کرد.
هفت سال بعد، اوچی در معرفی پرفروشترین کتاب خود یعنی نظریه Z، گزارشی از همکاری با پاسکال ارائه داد و گفت: «من و یکی از همکارانم، ریچارد تی. پاسکال یک مطالعه دو مرحلهای برای مقایسه مدیریت آمریکایی و ژاپنی طراحی کردیم. در مرحله اول که طی سالهای ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ انجام شد، من و پاسکال از فعالیتهای ژاپن و آمریکا در بیش از بیست شرکت بازدید کردیم که هرکدام دارای یک کارخانه یا دفتر در هر دو کشور بودند. مرحله دوم، که شامل مجموعهای دقیقتر از دادهها بود، پس از آن توسط پاسکال و دیگران انجام شد و در اینجا گزارش نشده است.»
بعداً نیویورک تایمز اظهار داشت که به دنبال اتهامات سرقت ادبی، اوچی و پاسکال اکنون به دشمنان سرسخت تبدیل شدهاند.
شرکتهای نوع A ، J و Z
سبک و محتوای مقاله اوچی با پاسکال در تضاد با دیگر کارهای دانشگاهی اوچی در این زمان است. پنج مقاله از شش مقاله بعدی او مربوط به کنترل سازمانی بود که اشاره کمی به ژاپن و ژاپنیها داشت (و هیچ یک از آنها به پاسکال اشارهای نکردند). در این زمان بود که اوچی علاقه خاصی به آثار اقتصاددان دانشگاهی آمریکایی، الیور ویلیامسون نشان داد.
در سال ۱۹۷۶ اوچی مقالهای را منتشر کرد که در آن ابتدا ایده کلیشهای شرکتهای آمریکایی و ژاپنی را که از آنها با نام نوع A و نوع J یاد میکرد، معرفی نمود. وی همچنین برخی از شرکتهای آمریکایی را که از قوام بالایی در روابط داخلی برخوردار بودند و به قبایل شباهت داشتند، شناسایی کرد. وی احساس کرد که این سازمانهایی که او آنها را به عنوان نوع Z طبقهبندی میکند، با موفقیت فردگرایی آمریکایی را با سبک همکاری ژاپنیها ترکیب میکنند.
در این مقاله همچنین به بیان دیدگاههای ارزشهای اوچی پرداخته شده است، با جملاتی نظیر «جامعه آمریکا که در طی ۲۰۰ سال پر تلاطم خود در روند دائمی تغییر به سر میبرد، به نقطه بحرانی رسیده است. عضویت در کلیسا در حال کاهش است. جرایم خشن به طور فزایندهای شامل قربانی میشود که برای ضارب کاملاً ناشناخته است، کارگران نسبت به کارفرمایان تعهد کمتری دارند. همه ما در آرزوی ثبات و ساختار بخشیدن به زندگی خود هستیم.»
نظریه Z، پرفروشترین اثر اوچی
در سال ۱۹۷۹ اوچی دانشکده تحصیلات تکمیلی استنفورد را ترک کرد و در حالی که تحقیقاتی در مورد ساختار سازمانهای بزرگ انجام میداد، برای تدریس دورههایی در زمینه مدیریت و طراحی سازمان، در مدرسه مدیریت اندرسون در دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس (UCLA) مشغول به کار شد. این بدین معنی بود که خانواده اوچی باید ۳۵۰ مایل آن طرفتر، به حومه ساحل لس آنجلس سانتا مونیکا نقل مکان میکرد.
دو سال بعد در سال ۱۹۸۱، اثر اصلی اوچی یعنی “Theory Z: How the American Business Can Meet the Japanese Challenge” منتشر شد. اوچی در این کتاب به موضوعاتی پرداخت که برای اولین بار پنج سال قبل در مقاله سازمان نوع Z خود رونمایی کرده بود و اصطلاح نظریه Z را برای اولین بار معرفی کرد. وی این را به عنوان یک فلسفه نوظهور مدیریت توصیف کرد که به سازمانها اجازه می داد از بسیاری از مزایای سیستمهای آمریکایی و ژاپنی بهرهمند شوند. این کتاب به مدت پنج ماه در لیست “پرفروشترینها” باقی ماند و اوچی را به مقام مشهور ملی رساند. این کتاب در ۱۶ نسخه خارجی منتشر شد و در یک مرحله به عنوان هفتمین کتاب پرمخاطب از ۱۲ میلیون عنوان موجود در ۴۰۰۰ کتابخانه ایالات متحده رتبهبندی شد.
پس از گذشت چند هفته از انتشار کتاب اوچی، همکار و همکار سابق وی در استنفورد، ریچارد پاسکال نیز کتابی منتشر کرد. عنوان آن The Art of Japanese Management بود و این اثر نیز فروش بالایی داشت.
دلیل محبوبیت این کتابها در شرایط اقتصادی آن زمان و دیدگاه گستردهای در ایالات متحده آمریکا این بود که «ژاپنیها میدانند چگونه بهتر از ما مدیریت کنند». اقتصاد ژاپن به شدت در حال رشد بود و در سال ۱۹۸۱ به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شد. در مقابل، اقتصاد ایالات متحده با سطح بالایی از تورم و بیکاری در رکود غرق شده بود.
تمرکز بر مدارس
بعد از سال ۱۹۸۱ اوچی به سخنرانی در UCLA و نوشتن کتاب ادامه داد. مادر اوچی، ناکانو و خواهرش کارول، در طول زندگی خود هر دو معلم بودند و در سال ۱۹۸۲ با انتشار ” Theory Z and the Schools”، اوچی علاقه پایدار خود به تحصیل را نشان داد. کتاب بعدی وی یعنی ” The M-form society: how American teamwork can recapture the competitive edge ” در سال ۱۹۸۴ منتشر شد. در آن اوچی تفکر مدیریتی و سازمانی را که در کتاب نظریه Z از آن رونمایی کرده بود در نظر گرفت و بلندپروازانه آن را به تجزیه و تحلیل جامعه اقتصادی و قوانین حاکم بر آن، چه در ژاپن و چه در ایالات متحده گسترش داد.
به عنوان یک جمهوریخواه متعهد، ترجیح وی حذف محدودیتهای قانونی در بخش کسب و کار بود. به ویژه موانع ضد انحصاری همکاری صنعت و قانون ۵۰ ساله Glass-Steagall که تفکیک سرمایهگذاری و بانکداری تجاری را تحمیل میکند. او درمورد کار گروهی که به شرکتهای فناوری ژاپنی در دستیابی به چنین موفقیتی کمک کردهاند، صحبت کرد. اوچی از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ از UCLA مرخصی گرفت تا به عنوان مشاور و رئیس ستاد شهردار وقت لس آنجلس، ریچارد ریوردان خدمت کند.
در کتاب بعدی اوچی، ۲۲۳ مدرسه در شش شهر سراسر آمریکای شمالی به تفصیل بررسی شده و نتیجه گرفته شده است که مدارس با بیشترین سیستم مدیریت غیرمتمرکز بهترین عملکرد را دارند.
آخرین کتاب اوچی زمینههای مشابهی را شامل میشود، گزارشی از مطالعه ۴۴۲ مدرسه در هشت منطقه شهری. اوچی طرفدار انتخاب، توانمندسازی، مدیران موثر، پاسخگویی و بودجهبندی فرمولبندی دانشجویی است.
جمعبندی
اوچی یکی از بنیانگذاران و رئیس برنامههای ریوردان است که افراد را از زمینههای متنوع و محروم تشویق و آماده میکند تا تحصیلات عالیه و شغل مدیریتی را دنبال کنند. وی به عنوان رئیس بنیاد Nozawa فعالیت میکند که از دانشآموزان ژاپنی که در مدرسه اندرسون تحصیل میکنند. هیلتون، بنیاد مرکز قلب کالیفرنیا و اتحاد برای مدارس دولتی آماده کالج پشتیبانی میکند. یک دبیرستان محلی به نام اوچی و همسرش کارول نامگذاری شده است.
نقل قولهای معروف ویلیام اوچی
- «شواهد به شدت نشان میدهد که یک رویکرد اجماع تصمیمات خلاقانهتر و اجرای موثرتری نسبت به تصمیمگیری فردی در پی دارد.»
- «نظریه Z رویکردی برای مدیریت مبتنی بر ترکیبی از فلسفههای مدیریت آمریکایی و ژاپنی است.»